Dolny Śląsk to region, który był zasobny w różne bogactwa naturalne, rozwijał się prężnie, nawet mimo wielu wojen, które pustoszyły kraj. Był też przez długi okres Dolny Śląsk był rozdrobniony i podzielony między wiele księstw, których liczba i granice były ruchome. Na przykład dość duże i bogate księstwo świdnicko-jaworskie, które istniało w zasadzie niespełna 120 lat, wielokrotnie traciło i przyłączało terytoria, dzieliło się na mniejsze i łączyło na powrót w jeden organizm. XIII i XIV wiek to rozwój Śląska i budowa wielu zamków dla obrony swoich dzielnic. Oczywiście zamki Dolnego Śląska to nie tylko zamki książęce, budowali je również dworzanie i rycerze.
Jednym z takich zamków jest zamek Bolczów. W 1370 roku Clericus Bolcze zakupił majątek w Mniszkowie wraz z okolicznymi wzgórzami. Już w 1375 roku zbudował zamek, a przy jego budowie wykorzystał skały, które razem z murem obronnym otaczały dziedziniec. Nad urwiskiem zbudowano dom mieszkalny na planie 7,8mx20 metrów, na dziedzińcu była cysterna, na krawędzi zbudowano bergfried, wieże strzegąca bramy wjazdowej. Zamek często zmieniał właścicieli, którzy w początkach XV wieku popierali husytów i trudnili się rozbojem. Było to przyczyną konfliktów, a w czasie wojen husyckich wojska Wrocławia i Świdnicy zdobyły i zniszczyły zamek. W XV i XVI wieku zamek był rozbudowywany i przystosowany do obrony z użyciem broni palnej i armat. Został zdobyty przez szwedów w czasie wojny trzydziestoletniej, którzy opuszczając go zburzyli i podpalili zabudowania.
Po wojnie trzydziestoletniej zamek próbowano odbudować, ale bez powodzenia. Zresztą jego militarna wartość spadała. W XIX wieku zamek Boczów, a w zasadzie jego ruiny uporządkowano i przystosowano do celów turystycznych. Zbudowano gospodę, a na początku XX wieku również schronisko. Obydwie budowle rozebrano kilka lat po II wojnie światowej. Ruiny leżą trochę na uboczu bardziej uczęszczanych szlaków, dlatego jest tu cisza i spokój niezmącony różnego rodzaju działalnością handlową.
Zamek Bolczów to jeden z przykładów losów średniowiecznych zamków dolnośląskich. W nienaruszonym stanie przetrwał ani jeden, wiele z nich przebudowanona zamki renesansowe. Znaczna część została przebudowana rezydencje w czasach, kiedy zamki nie były już potrzebne do obrony terytorium, były zbyt drogie w utrzymaniu i niewygodne do zamieszkania.
